Ο πεισματάρης μουλάς......

Θα αρχίσει να τρώει τα φρούτα που αγόρασε ώσπου να αρπάξει φωτιά

Ο μουλάς Νασρεντίν, όπως όλοι γνωρίζουμε ζει σε μια χώρα όπου κανείς δεν τρώει κάρι. Κάποια στιγμή κατηφόριζε από το ψηλό βουνό του και, πεζοπορώντας για ημέρες, βρέθηκε σε έναν σκονισμένο δρόμο της Ινδίας. Το στόμα του είχε στεγνώσει από τη δίψα και μέσα στη μεγάλη ζέστη, άρχισαν να έρχονται στο μυαλό του ζουμερά φρούτα.

Για καλή του τύχη, στην επόμενη στροφή του δρόμου, είδε έναν άνθρωπο να κάθεται στη σκιά ενός δέντρου που δίπλα του είχε ένα καλάθι γεμάτο μεγάλα, κόκκινα και γυαλιστερά φρούτα. «Αυτό ακριβώς ήθελα» σκέφτηκε και έβγαλε δύο χάλκινα νομίσματα από το τουρμπάνι του και τα έδωσε στον έμπορο. Εκείνος του άφησε όλο το καλάθι γιατί αυτά τα φρούτα, που ο Νασρεντίν δεν είχε ξαναδεί, είναι πάμφθηνα στην Ινδία αλλά ο κόσμος συνήθως τα αγοράζει σε μικρές ποσότητες.

Ο Νασρεντίν, γεμάτος χαρά, έκατσε κάτω από το δέντρο γι να τα απολαύσει, αλλά με την πρώτη δαγκωματιά ένιωσε το στόμα του να παίρνει φωτιά. Ποτάμι έτρεχαν τα δάκρυα και ο ιδρώτας, αλλά αυτός συνέχισε να τρώει.

Έπειτα από αρκετή ώρα, κάποιος ντόπιος πέρασε από μπροστά του και του φώναξε. «Αδελφέ μου, αυτοί οι καρποί πρέπει να βγήκαν από το στόμα του διαβόλου!». Τότε ο ντόπιος του απάντησε «Είσαι χαζός; αυτές είναι οι πιο καυτερές πιπεριές που βγάζει η Ινδία. Σταμάτα να τις τρως, αλλιώς θα πεθάνεις». «Δεν πάω πουθενά αν δεν αδειάσω το καλάθι» απάντησε ο μουλάς. «Αυτές κάνουν για το κάρι. Πέταξε τες, αμέσως», του απαντάει ο ντόπιος. Τότε ο μουλάς απογοητευμένος, απάντησε «Δεν τρώω φρούτα πια, τα λεφτά που ξόδεψα τρώω»

* Οι ιστορίες του Νασρεντίν Χότζα είναι δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο και η UNESCO είχε θεσπίσει το 1996-1997 Διεθνές Έτος Νασρεντίν Χότζα. Tο όνομα σημαίνει «Η δόξα της Πίστης» στα Αραβικά και ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης και της Τουρκίας.